Beni Öven Yazılar Yazmak

Bir süredir kendimi izole ederek yazmaya odaklandım ve kendimi hiç sakınmadan ortaya koydum. Yazarken, boşlukların arasında yazılan ben, bazen acıklı, bazen de güçlüydüm. Çeşitli yönlerimi görerek, nasıl bir insan olmak istediğimi ve nasıl düşündüğümü açıkça fark ettim. Bu süreç biraz utanç verici olsa da, sonuçta kendimi daha çok sevme yolculuğuma dönüştü.

Her gün yazma vakti benim için değerli bir içsel tefekkür anıydı. Bazen bir yazı yazmak iki-üç saatimi alabiliyordu. Çünkü aynı zamanda geçmişin yaralarını yüzeye çıkarma süreciydi. Bu yaralar kolayca unutulmuyordu ve onlarla yüzleşmekten korkuyordum. Ancak yazmak her zaman kendimi anlamak ve ifade etmek için değerli bir araçtı. Sıklıkla karşılaştığım duygusal girdapların içinde kendimi anlama ve kabullenmeyi öğrendim.

Günlük yazılarım sayesinde kendi özgürlük günlüğüm kendiliğinden tamamlanmış oldu. Geçmişin acılarını tek tek ortaya koydum, bu yaralara bakarak onlardan yavaş yavaş uzaklaştım. Yazmak sadece bir ifade biçimi değil, aynı zamanda benim için bir iyileşme aracı oldu ve bu süreçte kendimi daha derinlemesine anladım.

Dün de bugün de yazmak, her zaman kendimi anlamak ve ifade etmek için değerli bir araç oldu. Günlük kayıtlarımda kendimi buluyorum ve bu süreç beni iyileştiriyor ve geliştiriyor. Bundan sonra da özgürlük günlüğümü yazmaya devam etmek istiyorum. İçinde her zaman gerçek benimi keşfetmeyi ve kendimi sevmeyi öğrenmeyi. Ve bu sevgiyi başkalarıyla paylaşmayı.