Yeni bir zorluk her zaman heyecan verici mi?

Hayır.

Yazı yazmak dahil olmak üzere yeni bir zorluk başlatmanın hiç de kolay olmadığını hepimiz biliyoruz. Bir zorluğu ertelememize neden olan birçok sebep vardır, ancak bunlardan biri de "Zorluğu denediğimde başarısız olursam ne olur?" korkusudur.

Bir zorluğa başlamadan önce "Başarabilirim" umuduna sahibiz, ancak başarısızlık ihtimali karşısında bu umut bile paramparça olabilir. Ancak, harekete geçmezsek başarısızlığı bile deneyimleyemeyiz.

Birçok insan yazmak ister, ancak yazmayı sevmelerine rağmen bu tutkularını bastırarak yaşarlar. Seçtikleri şeylerde yaşayacakları geleceğin belirsizliğini kaldıramazlar.

Ancak bazılarının da "İlk denemede doymak olmaz" inancıyla başarısızlıktan korkmadan sessizce ilerlerler. Peki kim başarılı olur? Cevaplamak zorunda değiliz, zaten biliyorsunuz.

Belirsizlik yüzünden bir zorluk başlatmayacak mısınız, yoksa belirsizlik içinde kendi anlamınızı mı bulacaksınız?

Bu çatışma içinde bile cesaret edip ilerlediğinizde, belirsizlik yüzünden başladığınız zorlukta hak edilmiş bir ödül alacaksınız. Son zamanlarda okuduğum <İki Yüzlü İnsan> adlı kitap şöyle diyor:

"Seçmemeyi tercih ederek anlık endişeden kurtulabilirsiniz. Ancak bunu yaparsanız tatmin olamazsınız. Çünkü seçmediğiniz takdirde istediğiniz hayatı yaşayamazsınız."(s.127)

Bu sözlere çok katılıyorum. Korktuğumuz için seçmezsek, anlık rahatlığı sağlayabiliriz, ancak seçtiğimizde elde edeceğimiz tatmin duygusunu asla deneyimleyemeyiz.

Ben her zaman zorluklardan ve başarısızlıktan korkmayan, yazı yazma tutkusunu çiçeklendirebilecek bir hayatı destekliyorum.

Baştan mükemmel olmak zorunda olduğumuz baskısını bırakıp, başarısız olsak bile tekrar deneyecek ya da başka bir yol arayacak rahat bir zihinle zorluklara atılmak her zaman güzeldir.

Başarısızlıktan korktuğumuz halde sürekli olarak zorluklarla karşılaşma çabası, sonunda birçok insana ilham verecektir.

Kendi tutkunuzu izleyerek zorluklarla karşılaşan bir yaşam. Başarısızlıktan korkmayan, bu süreçten öğrenen ve büyüyen bir yaşam. Hayatın yaşamaya değer olduğunu düşünüyorum, bu yüzden korku olsa bile zorluklarla karşılaşan insanları gördüğümüzde hayatın değerinin verdiği heyecanı hissediyoruz.