"Bu insan neden böyle?"

Dünyada neden böyle olduğunu merak ettiren insanlar var.

Yaşarken istemeden bencil insanlarla karşılaşıyoruz.

Tanışmak istediğimiz için değil, ne kadar dikkatli olursak olalım, ne zaman, nerede patlayacağını bilemediğimiz bir trafik kazası gibi karşılaşıyoruz.

Normal insanların bencil bir insanın ruh halini anlamaları kolay değildir. (Anlamaları da gerekmez.)

Belki de böyle bir çöpü hayatıma atan kadere kızmak istiyorum.

Ben de son zamanlarda kendi söylediklerini yalanlayan, sorumsuz bir bencil varlıkla karşılaştım.

Haklarım için mi savaşmalıyım? Yoksa diğer insanlarla olan ilişkim için mi katlanmalıyım? Ya da değerli zamanım için mi katlanmalıyım?

Uzun yılların verdiği tecrübeyle çöpü karşılamam, zamanımı ve hayatımı kirlettiğini bildiğim için akıllıca bir seçim yapmam gerekiyordu.

Bencil insanlara ya da görünmeyen kadere kızmak zaman kaybıdır.

Biz her zaman değerli kendimiz için akıllıca bir yol seçmeliyiz.

Üstelik böyle bir insanla karşılaşmak asla sizin suçunuz değil, bu yüzden bunu bir yara olarak kalbinizde taşımanıza gerek yok.

"Bu insan neden bu kadar bencil?"

Bazı insanlar kendi ihtiyaçlarını ve isteklerini başkalarından önce koyarlar. Bu kişilerin empati yeteneği eksik veya başkalarının duygularını dikkate almaktan çok kendi çıkarlarını ön plana çıkarıyor olabilirler.

Bu kişiler yüzünden yaralanmak kaçınılmaz görünebilir ancak önemli olan bu yara izi atlatmanın bir yolunu bulmaktır.

Öncelikle bu kişilerle karşılaştığınızda kendinize olan duygularınızı kabul etmeli ve kabullenmelisiniz.

Yaraladıysanız, bunu dürüstçe kabul etmek iyileşmenin ilk adımıdır.

Duygularınızı bastırmak veya inkar etmek yerine, onlardan ne öğrenebileceğinizi arayın.

Ardından bu durumda kendinizi korumayı ve sınırlarınızı belirlemeyi öğrenmelisiniz. Bu, kendinizi sevdiğiniz ve duygularınıza saygı duyduğunuzun bir göstergesidir.

Ayrıca iç huzurunuzu sağlamak için affetmenin gücünden yararlanmak da bir yöntem olabilir. Affetmek başkaları için değil, kendiniz için bir seçimdir.

Son olarak, bencil insanlarla olan ilişkilerinizde yaşadığınız yaraları atlatma sürecinde kendinizi daha çok sevmeye ve kendinize daha çok zaman ayırmaya başlayın.

Kendinize karşı nazik ve şefkatli davranın, yaralanan iç dünyanızı iyileştirin. Başkası tarafından verilen çöpü elinizde tutmayın, hemen çöpe atın.

"Senin gibi çöpleri istemiyorum"

Bencil insanlarla tanışmak belki de hayatın bir parçasıdır. Ama onlardan aldığımız yaralar asla bizim suçumuz veya bizim değil.

Anne Shirley'in çok güzel bir sözü var:

"Dünya çok ilginç, üzüntüye kapılmak için çok geç."

Bencil insanlardan aldığınız yaralar yüzünden uzun zamanınızı üzüntüye harcamanıza gerek yok. Yaşamımız, bunun değerine layık birçok güzel anla dolu.

Tükenmiş bir insanın mutluluğumuzu engellemesine izin vermemeliyiz.

Biraz acı verici deneyimlerden, daha güçlü hale gelebiliriz ve kendimizi sevmeyi öğrenebiliriz.

Duygularınızı değerlendirin, zor ilişkilerde bile olumlu tarafları bulmayı öğrenin ve her şeyden önce kendinizi önceliklendirin.

Kimlerle karşılaşacağımızı seçemesek de, nasıl tepki vereceğimizi ve bununla nasıl büyüyeceğimizi kendimiz seçeriz.