Bir süredir Brunch, Naver Blog ve durumis'i bir kenara bıraktım. Bunun yerine, Hangeul dosyalarını açtım veya kendi gizli alanımda yazı yazdım. Bu sırada, Instagram'da okuma kayıtlarıma devam ettim, ancak halka açık yazı yazma eylemi bir süreliğine duraksama zamanına ihtiyaç duyuyordu. Karışık duygular birbirine karışmış ve karmaşık düşünceler sürekli akıyordu, bu yüzden kendi kendime izolasyona ihtiyaç duyuyordum. Ve böylece Eylül, sıcaklık azalmaya başlayan bir mevsime geldik.

Bu sabah, yürüyüş yaparken aklıma birçok şey geldi. Büyüme bir spiral şeklinde gerçekleşir, ancak bu büyüme genellikle yavaş hissettirir ve bu da insanı bunaltabilir. Kendi hızımda yavaşça büyüdüğüm için tatmin hissediyorum ama yine de endişelerim var. Özellikle yeni bir başlangıç ​​öncesinde hissettiğim her zamanki titreme alışılmış bir duygu.

Eylül'ün ilk gününde kendime bir soru sordum: "Şimdi ne başlamalıyım?" Bu mevsimi yeni bir bakış açısıyla karşılamak için iç dünyama baktım. Geçmiş deneyimlerim ve öğrenmelerim beni nasıl geliştirdi ve gelecekteki ben için hangi taahhütlerde bulunabilirim diye düşündüm.

Artık kendimi hapsetmemeye karar verdim. Duygularımı ve düşüncelerimi dürüstçe kabul edeceğim ve bunun içinde yeni olasılıklar arayacağım. Endişe getirdiği titreme bazen heyecanla benzer. Endişe ne kadar büyük olursa, içinde gizli fırsatı o kadar iyi görebileceğime inanıyorum. Kendi hızımda, kendime uygun bir şekilde büyümem için bir yol arayacağım.

Eylül yeni başlangıçların sembolüdür. Bu mevsimin getirdiği tazelik ile birlikte, taahhütlerimi yenileyerek adım adım ilerlemek istiyorum. Duyguların akışını izleyerek, kendimi yeniden keşfedeceğim bir zaman dilimi yaratmak istiyorum. Eylül'ün bana nasıl bir değişim getireceğini merakla bekliyorum ve bugün de hikayemi yazmaya devam ediyorum.