ไม่มีพรสวรรค์ก็เป็นนักเขียนนวนิยายได้จริงเหรอ?

ไม่ว่าจะคิดยังไงก็ตาม ความสามารถพิเศษก็ไม่ได้เป็นผู้กระทำหรอก
-ฮวางโบรึม

ฮวางโบรึม นักเขียนที่ได้ใช้ชีวิตเหมือนนักเขียนตั้งแต่ก่อนจะตีพิมพ์หนังสือเล่มแรกเลยทีเดียว และกลายเป็นนักเขียนอย่างแท้จริง นักเขียนกล่าวว่าการเขียนนิยายนั้นไม่ใช่สิ่งที่ความสามารถพิเศษทำ แต่เมื่อมองไปที่ <ยินดีต้อนรับสู่ร้านหนังสือฮยูนามดง> ซึ่งโด่งดังเป็นอย่างมาก ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าจริง ๆ แล้วมันจะไม่มีความสามารถพิเศษเลยจริงหรือ เขาพูดแบบนี้เพื่อให้ดูดีหรือเปล่า หรือว่าแค่สนุกไปเรื่อย ๆ จนได้ผลงานระดับมาสเตอร์พีซออกมา

หลังจากที่ <กริด> ได้รับความนิยมอย่างมาก ความคิดเกี่ยวกับตำนานของความสามารถพิเศษก็ดูเหมือนจะลดน้อยลง แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีหลายคนที่ยังคงยึดติดกับคำว่า "ความสามารถพิเศษ" อยู่ ตัวผมเองก็หลุดพ้นจากตำนานของความสามารถพิเศษที่ได้รับการศึกษาตั้งแต่เด็กมาแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีบางครั้งที่ผมก็ยังคงคิดถึงขอบเขตของ "ความสามารถพิเศษ" อยู่เหมือนกัน

ถึงแม้ว่าชีวิตคนเราจะยังไม่ถึง 100 ปีด้วยซ้ำ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าอะไรคือคำตอบที่ถูกต้อง แต่ถ้าใครบอกว่าตัวเองเขียนนิยายไม่เป็นเพราะไม่มีความสามารถพิเศษ ก็แสดงว่าเขาเขียนไม่เป็นจริง ๆ และถ้าใครไม่เชื่อในตำนานของความสามารถพิเศษ แล้วมุ่งมั่นเดินไปตามทางของตัวเอง ก็แสดงว่าเขาเดินไปตามทางของตัวเองได้จริง ๆ ยิ่งกว่านั้นอัจฉริยะก็เอาชนะคนที่พยายามได้ไม่ คนที่พยายามก็เอาชนะคนที่สนุกกับมันได้ไม่เช่นกัน

มนุษย์นั้นเป็นไปตามสิ่งที่ตัวเองเชื่อ
-อันตอน เชคอฟ

สุดท้ายแล้วคนเราก็เป็นไปตามสิ่งที่ตัวเองเชื่อ เหมือนกับที่อันตอน เชคอฟ ได้กล่าวไว้

▶ คิดแค่ว่าเริ่มเขียนแล้วก็ต้องจบให้ได้ นั่นคือการทำให้เรื่องราวสมบูรณ์แบบ การทำให้เรื่องราวสมบูรณ์แบบนั้นขึ้นอยู่กับตัวผม ดังนั้นผมแค่ต้องเชื่อมั่นในตัวเองก็พอ

▶ ตอนนั้นผมไม่ได้คิดว่าตัวเองกำลังเขียนนิยาย แต่คิดว่ากำลังเขียนเรื่องราว

▶ พอคิดว่ากำลังเขียนเรื่องราว ก็รู้สึกว่าตัวเองทำได้ เรื่องราว ผมชอบเรื่องราว

▶ การดูและอ่านเรื่องราวก็เหมือนกับการติดตามชีวิตของใครสักคน

▶ ผมคิดว่าการเขียนนิยายสำหรับผมนั้นเป็นการต่อยอดจากการเล่นแบบนี้ ไม่ใช่หรือไง สิ่งที่ต่างจากการเล่นในอดีตก็คือ ครั้งนี้เป็นเรื่องราวที่เริ่มต้นจากตัวผมเอง

▶ เหมือนกับที่เคยทำมาตลอด ผมจะสร้างเรื่องราวในเวอร์ชั่นต่าง ๆ ขึ้นมา แล้วเลือกเวอร์ชั่นที่ชอบที่สุดมาเขียนเป็นภาษาเกาหลี กระบวนการที่ทำให้ภาพที่เลือนลางกลายเป็นภาพที่ชัดเจนด้วยถ้อยคำ ด้วยกระบวนการนี้เองที่ทำให้ผมได้เขียนนิยาย ไม่ว่าจะคิดยังไงก็ตาม ความสามารถพิเศษก็ไม่ได้เป็นผู้กระทำหรอก

-ฮวางโบรึม, ชีวิตเรียบง่าย, ยอลริมวอน