บางครั้งเราก็อาจพบเจอกับคนที่ขอร้องหรือร้องขออะไรที่มากเกินไป เราอาจพยายามทำตามความต้องการของพวกเขานั้นแม้ว่าจะเป็นการยากลำบากก็ตาม เพราะเรามีความรู้สึกว่าการทำดีคือสิ่งที่ดีที่สุด และเป็นเพราะเรามีความรู้สึกแบบนั้นจริงๆ

แต่ในช่วงเวลาหนึ่ง ความเหนื่อยล้าจากการถูกขอร้องที่มากเกินไปนั้นจะค่อยๆเพิ่มขึ้น สิ่งนี้เปรียบเสมือนการลงโทษที่รุนแรงที่เราทำเพื่อคนอื่นมากกว่าตัวเราเอง ในที่สุด ความเครียดที่มากเกินไปก็ส่งผลต่อการนอนไม่หลับและความล้มเหลวในโครงการที่สำคัญ

-แค่นี้ก็ทำไม่ได้เหรอ?

-ไม่ใช่แค่คุณที่ยุ่ง

บางคนอาจพูดแบบนี้และละเมิดขอบเขตของเราโดยไม่ได้รับอนุญาตเพื่อขโมยเวลาและพลังงานของเรา 'ความต้องการ' ที่มากเกินไปหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับคนที่ถูกขอร้อง ไม่ใช่คนที่ขอร้อง สิ่งนี้ใช้ได้กับการขอร้องผู้อื่นเช่นกัน แม้ว่าเราจะคิดว่าความต้องการของเราไม่มากเกินไป แต่สำหรับอีกฝ่ายอาจเป็นความต้องการที่มากเกินไป

บ่อยครั้งที่ฉันพบเจอกับคนไม่มีมารยาทที่ขอร้องให้ฉันทำอะไรบางอย่างที่มากเกินไปจนส่งผลต่อการเขียนของฉัน .. ฉันรู้สึกว่าสิ่งนี้ทำให้ฉันตระหนักถึงความสำคัญของการปกป้องตัวเองด้วยขอบเขตที่ชัดเจน ฉันรู้สึกประหลาดใจที่ได้เห็นเรื่องนี้

▶ ขอบเขตสามารถช่วยให้เรามีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองเป็นใคร และสามารถหนีออกจากสถานการณ์ที่ผู้อื่นใช้ประโยชน์หรือล่วงละเมิดเราได้

▶ ขอบเขตที่ยืดหยุ่นเหมือนประตูที่เปิดและปิดได้ แต่คุณคือคนควบคุมประตู

▶ การโกหกไม่ใช่สิ่งที่ผิดเสมอไป

▶ ในสถานการณ์ต่อไปนี้ การลงมือทำก่อนจะดีกว่า

1) เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนที่เมาหรือเสพยา

2) เมื่อมีคนถืออาวุธอันตราย

3) เมื่อพบเจอกับคนที่ไม่สมเหตุสมผล ไม่ปลอดภัย และเปลี่ยนแปลงอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว

4) เมื่อคุณเคยตั้งขอบเขตด้วยคำพูดมาก่อน แต่คู่สนทนาฝ่าฝืนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

5) เมื่อคุณคิดว่าการอธิบายขอบเขตของคุณด้วยคำพูดอาจนำไปสู่การทะเลาะวิวาท หรืออาจทำให้คุณถูกตำหนิ

- ฌารอน มาร์ติน นั่นคือการข้ามเส้น