ทุกคนต่างก็พบเจอกับกำแพงแห่งความไม่แน่นอนเมื่อเขียน ทุกครั้งที่พบเจอกับกำแพงแห่งความไม่แน่นอนนั้น บางครั้งเราอาจสงสัยในตัวเอง

'ผลงานชิ้นนี้จะได้รับแสงสว่างหรือไม่ หรือจะหายไปโดยไม่มีโอกาสได้เห็นแสงสว่าง?'

อนาคตของมนุษย์มักจะไม่แน่นอน ไม่ว่าเราจะพยายามคาดการณ์อย่างไร ผลลัพธ์ก็ไม่มีคำตอบที่สมบูรณ์แบบ ดังนั้น เราจึงไม่ควรหยุดเขียน เพียงเพราะความไม่แน่นอน

การรู้สึกกลัวนั้นไม่ใช่เรื่องแปลก เพียงแค่จำไว้ว่าแม้จะอยู่ท่ามกลางความกลัว เราก็ยังสามารถเขียนต่อไปได้เรื่อยๆ จนในที่สุดความกลัว ก็จะจางหายไปจนไม่รู้ว่าเคยรู้สึกกลัวเมื่อไหร่

ผลลัพธ์ของผลงานของฉันว่าจะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว เป็นเรื่องของโชคชะตา ดังนั้น แทนที่จะยึดติดกับสิ่งที่ฉันควบคุมไม่ได้ ฉันควรจะมุ่งเน้นไปที่การเขียนในปัจจุบัน ความกลัวและความไม่แน่นอนเกี่ยวกับอนาคตจะไม่สามารถขัดขวางนักเขียนจากความสำเร็จได้

▶ แม้จะมีความกลัว แต่เมื่อทำไปเรื่อยๆ ความกลัวก็จะค่อยๆ ลดลง แสงและความมืดอยู่ร่วมกัน แต่แสงก็ค่อยๆ แผ่ขยายออกไป

- กิมชางอ๊ก, สิ่งที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่, ซูโอเซอแจ