การได้พบกับคนเลวร้ายที่สุด คือหลักฐานที่แสดงว่าคุณกำลังใช้ชีวิตที่ดี

ช่วงนี้คุณเจอใครบางคนที่รู้สึกว่า 'แย่มาก!' บ้างไหม?

ขอแสดงความยินดีล่วงหน้าเลยนะ การที่คุณได้เจอกับคนเลวร้ายที่สุดนั่นเป็นหลักฐานที่แสดงว่าคุณกำลังใช้ชีวิตอย่างขยันหมั่นเพียรและดีเยี่ยม คนเลวร้ายที่สุดมักจะอิจฉาคนที่ใช้ชีวิตอย่างขยันหมั่นเพียร

"อีกหนึ่งสิ่งที่จำเป็นสำหรับการเป็นคนสร้างสรรค์คือ การไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอย"
-จูเลีย คาเมรอน

คนเลวร้ายที่สุด แต่ละคนจะมีนิยามของคำว่าเลวร้ายแตกต่างกันไป ในบทความนี้ เราจะมาพูดถึงคนที่ทำให้ชีวิตของผู้อื่นพังพินาศกัน หนังสือ <The Artist's Way> เรียกคนที่ทำให้ชีวิตของใครบางคนพังพินาศว่า 'คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอย' ถ้าคิดง่ายๆ ก็คือพวกที่ตัดขาดปุ๊บแล้วมีความสุขปั๊บเลยนั่นแหละ

ลองอ่าน 10 ลักษณะต่อไปนี้ดู แล้วถ้ามีใครบางคนผุดขึ้นมาในหัวของคุณ ก็ไม่เสียหายที่จะคิดว่าตอนนี้คนๆ นั้นกำลังทำให้จิตใจของคุณหลุดลอย กำลังทำให้คุณเสียเวลา เสียเงิน และเสียความรู้สึกไปเปล่าๆ

1. คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยมักจะผิดนัดและทำให้แผนการพัง

2. คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยต้องการได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ

3. สถานการณ์ของคุณไม่ค่อยสำคัญสำหรับคนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอย

4. คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยทำให้คุณเสียเวลาและเงิน

5. คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยชอบยุแยงตะแคงรั่ว

6. คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยเชี่ยวชาญในการจับผิดคนอื่น

7. คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยชอบสร้างดราม่า

8. คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยไม่สนใจอะไรนอกจากตารางเวลาของตัวเอง

9. คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยไม่ชอบระเบียบ

เราทุกคนล้วนเคยเจอคนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยโดยไม่คาดคิด ตัวฉันเองก็เคยเจอเหมือนกัน ฝ่ายตรงข้ามผิดนัดและทำให้แผนการของฉันพัง

"คงเข้าใจผิดกันไปนะคะ~"

ฝ่ายตรงข้ามใช้คำว่าเข้าใจผิดในการปกปิด แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่การเข้าใจผิด มันคือการโกหก การโกหกแล้วมาปกปิดด้วยคำว่าเข้าใจผิดนั้น อาจเป็นวิธีการที่ใช้ในการพยายามทำให้สถานการณ์ที่ตัวเองทำผิดพลาดเลือนหายไปใช่ไหม? ฉันยังคงสงสัยอยู่เลยว่าทำไมการโกหกถึงกลายเป็นการเข้าใจผิดได้

"ช่วงนี้หนู/ผมยุ่งกับ ~ อยู่ค่ะ/ครับ"

จะมีใครบ้างที่ไม่ยุ่ง? เราต่างก็ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความยุ่งยากที่แตกต่างกันออกไป การที่ใครบางคนเริ่มทำสิ่งอื่นๆ เพิ่มขึ้นแล้วมาขอรับการปฏิบัติเป็นพิเศษนั้นช่างน่าประหลาดใจเหลือเกิน ทำไมเราต้องเป็นฝ่ายเข้าใจเขาเพียงฝ่ายเดียวด้วยล่ะ? ความเข้าใจไม่ใช่คุณธรรมของการเคารพซึ่งกันและกันหรือไง

ความจริงแล้ว จิตใจที่อยากได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษเช่นนี้เกิดขึ้นได้ก็เพราะว่าสถานการณ์ของผู้อื่นนั้นไม่สำคัญสำหรับเขาเลยนั่นเอง เพราะเขาไม่สนใจอะไรนอกจากตารางเวลาของตัวเอง จึงสามารถยืนกรานในมุมมองของตัวเองได้

จะมีใครบ้างที่รู้สึกสนุกเมื่อต้องเสียเวลาและเงินไปเพราะคนอื่น? แต่ในสถานการณ์แบบนี้ เราก็ต้องใช้การตัดสินใจอย่างชาญฉลาดด้วย ถ้าหากว่าคุณได้จ่ายเงินหรือสิ่งของอะไรไปแล้วให้กับอีกฝ่าย ก็ควรจะเลือกทางที่ดีที่สุดเพื่อที่จะประหยัดเวลาที่เหลืออยู่

"อย่าเต้นรำท่ามกลางความทุกข์กับคนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยอีกเลย ถ้าคุณรู้สึกว่า 'ฉันเหนื่อยตายเพราะคนๆ นี้' ลองถามตัวเองดูว่าคุณกำลังใช้คนๆ นั้นเป็นข้ออ้างในการเลื่อนงานสร้างสรรค์ของคุณออกไปหรือเปล่า"

-จูเลีย คาเมรอน

อย่างที่จูเลีย คาเมรอนพูดนั่นแหละ เราไม่ควรเต้นรำท่ามกลางความทุกข์กับคนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยเพราะเขา แล้วก็ปล่อยให้เราทำสิ่งที่ควรทำไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น ตามที่กล่าวไว้ใน <The Artist's Way> คนที่ทำให้จิตใจคนอื่นหลุดลอยนั้นเป็นคนที่ความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองถูกปิดกั้นอยู่ พวกเขาจะคุกคามไม่ให้คนอื่นแสดงออกถึงความคิดสร้างสรรค์

"คนที่ไม่กล้าที่จะปลุกความคิดสร้างสรรค์ในตัวเอง พวกเขาจะไม่ชอบและรู้สึกอิจฉา รวมถึงรู้สึกถูกคุกคามเมื่อเห็นคนอื่นแสดงออกถึงความคิดสร้างสรรค์"

-จูเลีย คาเมรอน

คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยรู้โดยสัญชาตญาณว่าตัวเองนั้นขาดความคิดสร้างสรรค์ และการที่คนอื่นแสดงออกถึงความคิดสร้างสรรค์นั้นเป็นสิ่งที่คุกคามและทำให้พวกเขาอิจฉา คุณอาจจะคิดว่า 'นี่มันอะไรกันเนี่ย?' แต่ก็เพราะพวกเขาไม่ชอบเห็นคนอื่นประสบความสำเร็จ จึงพยายามทำให้สถานการณ์พังพินาศไปตามใจตัวเอง

"ต้องกระทำอย่างอ่อนโยน แต่เด็ดเดี่ยวและแน่วแน่"

-จูเลีย คาเมรอน

การที่เราได้เจอกับคนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยในชีวิตนั้นไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจเลยสักนิด เหมือนกับคำพูดที่ว่า "การที่คุณรู้สึกเหนื่อยล้าในตอนนี้เป็นเครื่องหมายที่แสดงว่าคุณกำลังเติบโต" เมื่อคุณใช้ชีวิตอย่างขยันหมั่นเพียร การที่คุณได้เจอกับคนแบบนี้ก็เป็นเครื่องหมายที่แสดงว่าคุณกำลังก้าวไปสู่ความฝันของคุณอย่างจริงจัง

เมื่อคุณเจอกับคนเลวร้ายที่สุด อย่าไปท้อแท้กับการที่ต้องมาเจอกับคนแบบนี้เลย ลองเปลี่ยนมันให้เป็นพลังขับเคลื่อนการเติบโตของคุณดูสิ ในอนาคต มันจะกลายเป็นเรื่องราวสนุกๆ ในงานเขียนของคุณ (ไม่ว่าจะเป็นบทความ นิยาย การ์ตูน ฯลฯ)

ขอให้ประสบการณ์ที่ฉันได้เรียนรู้จากการอ่าน <The Artist's Way> และเอาชนะความเจ็บปวดต่างๆ นั้นเป็นประโยชน์เล็กๆ น้อยๆ สำหรับใครบางคน ฉันขอจบการเขียนบทความนี้ไว้เพียงเท่านี้

▶ คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยนั้นชอบดราม่า เหมือนกับในละคร พวกเขาเป็นพระเอก/นางเอกเสมอ คนรอบข้างต้องเคลื่อนไหวตามอารมณ์ของเขา รับสัญญาณและคำสั่งของเขา ทั้งคำสั่งให้เข้าฉากและคำสั่งให้退场

▶ แรงผลักดันให้จิตใจเราหลุดลอยนั้นมีรากฐานมาจากอำนาจ และผู้คนทุกประเภทสามารถรับบทบาทเป็นแหล่งพลังงานที่ถูกเอาเปรียบและดูดซับพลังงานได้ คนที่ทำให้จิตใจเราหลุดลอยนั้นพบเห็นได้ในเกือบทุกสถานการณ์และในเกือบทุกแขนงศิลปะ ชื่อเสียงอาจทำให้พวกเขากลายเป็นแบบนั้นก็ได้ พวกเขาเติบโตมาจากการกินอำนาจ ดังนั้นสิ่งใดก็ตามที่เป็นแหล่งพลังของอำนาจก็สามารถสร้างคนประเภทนั้นขึ้นมาได้

-จูเลีย คาเมรอน, จากหนังสือ <The Artist's Way>