ความสั่นสะเทือนที่เกิดจากความวิตกกังวล บางครั้งก็คล้ายคลึงกับความตื่นเต้น

ฉันพักจากการเขียนบล็อกใน Brunch, Naver Blog และ Durumis (두루미스) มาสักพักหนึ่ง แทนที่ด้วยการเปิดไฟล์ HWP หรือจดบันทึกส่วนตัวในพื้นที่ลับของตัวเอง ระหว่างนั้น ฉันยังคงอัพเดตบันทึกการอ่านหนังสือใน Instagram อย่างต่อเนื่อง แต่การเขียนเผยแพร่ต่อสาธารณะนั้น ฉันรู้สึกว่าจำเป็นต้องหยุดพักเพื่อทบทวนตัวเอง ดูเหมือนว่าฉันจะกำลังเผชิญกับความรู้สึกที่ซับซ้อนและความคิดมากมาย จนรู้สึกว่าจำเป็นต้องแยกตัวอยู่คนเดียว ฉันใช้เวลาช่วงนั้นจนกระทั่งมาถึงเดือนกันยายน ฤดูที่อากาศเริ่มเย็นลง

เช้าวันนี้ ระหว่างที่เดินเล่น ฉันนึกอะไรหลายอย่างออก การเติบโตเป็นแบบเกลียววน บางครั้งฉันก็รู้สึกว่ามันช้าเกินไปจนอึดอัด ฉันรู้สึกพึงพอใจกับการเติบโตอย่างช้าๆ ในแบบฉบับของตัวเอง แต่ก็ยังคงมีความรู้สึกไม่มั่นคงอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนที่จะเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ ฉันมักจะรู้สึกตื่นเต้น ซึ่งเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย

ในวันแรกของเดือนกันยายน ฉันได้ถามตัวเองว่า "ฉันจะเริ่มต้นอะไรต่อไป?" เพื่อที่จะก้าวเข้าสู่ฤดูกาลนี้ด้วยทัศนคติใหม่ ฉันได้พิจารณาตัวเองจากภายใน ฉันได้คิดทบทวนว่าประสบการณ์และบทเรียนในอดีตได้ช่วยพัฒนาฉันอย่างไร และฉันจะให้คำมั่นสัญญาอะไรกับตัวเองในอนาคตบ้าง

ตอนนี้ฉันตัดสินใจที่จะไม่กักขังตัวเองอีกต่อไป ฉันจะยอมรับความรู้สึกและความคิดของตัวเองอย่างตรงไปตรงมา และค้นหาโอกาสใหม่ๆ จากภายใน ความรู้สึกไม่มั่นคงนั้นบางครั้งก็คล้ายกับความตื่นเต้น ฉันเชื่อว่ายิ่งความรู้สึกไม่มั่นคงมากเท่าไหร่ โอกาสที่ซ่อนอยู่ก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ฉันตั้งใจที่จะค้นหาเส้นทางการเติบโตในแบบฉบับของตัวเอง ด้วยจังหวะของตัวเอง

กันยายนเป็นสัญลักษณ์ของการเริ่มต้นใหม่ ฉันอยากจะใช้ความสดชื่นของฤดูกาลนี้เป็นแรงผลักดันในการเริ่มต้นใหม่ และก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว ฉันจะเฝ้าดูการไหลของความรู้สึก และใช้เวลาในการค้นพบตัวเองอีกครั้ง ฉันรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นว่ากันยายนที่เริ่มต้นขึ้นนี้จะนำพาการเปลี่ยนแปลงอะไรมาให้ฉันบ้าง และฉันก็จะยังคงเขียนเรื่องราวของตัวเองต่อไป