Czy naprawdę jesteśmy szczęśliwi, gdy jesteśmy dobrzy?

Często spotykam osoby, które podkreślają zaletę jaką jest 'dobroć'. Dobroć od najmłodszych lat była postrzegana jako idealne zachowanie, a także jedna z kluczowych wartości, pozwalających zdobyć uznanie i miłość. Jednak z roku na rok coraz częściej zadaję sobie pytanie, czy naprawdę dobre uczynki prowadzą do prawdziwego szczęścia.

"Dobrze jest, jak jest."

Oprócz dobroci, często używane jest również powiedzenie "dobrze jest, jak jest". Ja również często kierowałem się takim myśleniem, tłumiąc w sobie nieprzyjemne sytuacje. Jednakże...czy naprawdę dobrze jest, jak jest? A kto w imieniu kogo wypowiada te słowa „dobrze jest”? Wierzę w karmę, ale czasem gubię się w labiryncie wątpliwości, czy dobro rzeczywiście jest dobrem.

Autorka książki <Dlaczego ta osoba nie przeprasza?>, Yoon Seoram, stwierdziła, że ​​choć przejawiają się one w nieco odmienny sposób w zależności od otoczenia, metody, którymi źli ludzie szkodzą innym, nie różnią się znacząco.

Zachowanie typu „ja mogę, a ty nie” oparte na hipokryzji, kłamstwa, które są oczywiste, a mimo to są wypowiadane bez mrugnięcia okiem, oraz tendencja do przedstawiania siebie jako ofiary w każdej trudnej sytuacji, to cechy wspólne dla narcyzów, psychopatów i socjopatów, czyli osób, które nazywamy złymi. Różnica polega jedynie na stopniu nasilenia, ale sposób, w jaki te osoby dręczą innych, wykazuje ogromne podobieństwa.

- Dlaczego ta osoba nie przeprasza?, Yoon Seoram, wiosna

Chcemy tego czy nie, w życiu spotykamy istoty o takich cechach. W rezultacie naturalnie dochodzimy do wniosku, że dobroć nie zawsze jest dobra, a życie w zgodzie z zasadami moralnymi nie zawsze gwarantuje szczęście. Co więcej, uświadamiamy sobie również, w jaki sposób pojęcie dobroci i powiedzenie „dobrze jest, jak jest” są wykorzystywane i wypaczane przez złych ludzi, kiedy znajdują się w niekorzystnej sytuacji.

"Czy naprawdę można być szczęśliwym, żyjąc uczciwie?"

To złożone pytanie, którego odpowiedź zależy od konkretnych okoliczności.Dobroć nie zawsze prowadzi do szczęścia, a czasem konieczne jest porzucenie jej na rzecz obrony własnych praw i zasad. W gruncie rzeczy najważniejsze jest to, dla kogo i komu okazujemy dobroć.