Wcześniej napisałem artykuł, do którego ktoś dodał komentarz „Jesteś szalony?”. To była po prostu bezsensowna obelga, która utkwiła mi w pamięci. Ludzie, którzy piszą takie złośliwe komentarze, często cieszą się z uwagi, więc po prostu zignorowałem go, ale czasami, kiedy piszę, wraca do mnie to jedno zdanie „Jesteś szalony?”.

Przesada z bezsensownymi myślami.

No cóż, co mi szkodzi, jeśli jestem szalony? Przynajmniej żyję normalnie, jestem szczęśliwy i piszę, w przeciwieństwie do tej osoby, która zostawiła ten komentarz.

Czasami stresują mnie nieoczekiwane komentarze, ale tak naprawdę nie można kontrolować wszystkich nieprzewidzianych sytuacji i stresu w życiu. Po prostu piszę dalej każdego dnia. To jest zadanie pisarza. Dziękuję za to, że mogę pisać dziś, bez zbędnych myśli.

▶ Nadmiar myśli często jest wynikiem czynników genetycznych lub środowiskowych, ale w końcu to nasze własne niepowtarzalne oceny sprawiają, że skupiamy się na wszystkim w sposób, który wywołuje stres.

▶ Czy w stanie „niepokoju” widać, jak nieustannie oceniasz i interpretujesz na swój sposób? Czy w stanie „świadomości” dostrzegasz, że świadomie akceptujesz to, co się dzieje, bez negatywnych ocen i oporu, po prostu przyjmujesz rzeczywistość? A co więcej, czy zdajesz sobie sprawę, że zamiast po prostu ulec stresowi, stwarzasz sobie szansę i możliwość wyboru tego, co chcesz zrobić dalej?

▶ Każdy z nas ma inne skłonności i odporność. Również stopień stresu, z którym musimy się zmagać w naszym środowisku, jest różny. Jednak to, jak oceniamy doświadczenia i jak idziemy naprzód, jest tym, co najbardziej kontrolujemy. Nadmiar myśli nie jest naturalnym stanem, a ponadto nie jest konieczny.

-Nick Trenton, Uzależnienie od myślenia, Galion