De dag dat ik een meloenbrood wilde lezen en eten. Ik kwam onverwacht een vlieg tegen.

Het pikzwarte wezen plakte aan het meloenbrood en kronkelde. De vlieg verwoestte uiteindelijk de ontmoeting met het meloenbrood waar ik al een paar dagen naar uitkeek, met een grijze tint.

Die dag koos ik voor een zoete aardappel-roombrood zonder het meloenbrood zelfs maar aan te raken.
​

​

'Ik hou niet van room.'​

​

​

Op weg naar huis. Helaas zat er ergens in mijn hart nog steeds het meloenbrood dat ik al die dagen wilde eten.

Ik had geen andere keuze dan zoete aardappel-roombrood te bereiden om te eten tijdens het lezen. Ik hield niet zo van room, dus ik had er niet echt veel van verwacht. Maar tot mijn verbazing, op het moment dat het zoete aardappel-roombrood in mijn mond kwam, was ik zo dol op de nieuwe smaak dat ik helemaal vergat dat ik ooit aan meloenbrood had gedacht.

Het is grappig hoe dit kleine moment me een onverwachte realisatie gaf.

Dat soms de dingen waar we naar verlangen misschien niet geschikt voor ons zijn, en dat het accepteren ervan de deur opent naar nieuwe kansen.

Ik wilde ooit A leren. Mijn hart voor A was niet anders dan mijn hart voor meloenbrood. Ik trad toe tot de B-groep om A te leren. Maar er waren aspecten die ik niet had verwacht, en ik zat in een lastige situatie. Ik ontdekte de vlieg in de B-groep.
​

De vlieg voor A verdragen of een andere weg vinden.

Ik fronste mijn wenkbrauwen bij het zien van de vlieg en koos uiteraard voor het zoete aardappel-roombrood dat ik in eerste instantie wilde, en niet het meloenbrood. Ik kon het meloenbrood met de vlieg erop gewoon niet kopen.

Het is grappig hoe ik een vlieg in de B-groep ontdekte, net zoals ik een vlieg in het meloenbrood ontdekte, maar ik probeerde het meloenbrood toch te eten.

Net zoals ik niet voor het meloenbrood met de vlieg zou kiezen, moest ik uit de B-groep stappen toen ik de vlieg had ontdekt. Maar ik zat nog steeds in de knoop met de B-groep.

Ik voelde me misbruikt door het idee dat ik geld en tijd verspilde, en ik voelde me nog meer gespannen omdat ik door de vlieg kwam.

Maar toen ik het zoete aardappel-roombrood at en een onverwachte voldoening voelde, besefte ik vanzelf dat ik ook een andere voldoening zou vinden als ik de B-groep verliet.

Terwijl ik de problemen die ik had genegeerd in mijn dagboek schreef en terugkeek op de gebeurtenissen, merkte ik dat ik uiteindelijk zelf de deur naar een nieuwe kans opende. Die dag besloot ik met een koele blik, niet in beslag genomen door gelegenheidskosten, wat ik moest kiezen.

Bovendien had de B-groep tijdens de werking een onverwachte negatieve invloed op mijn dagelijkse leven. Er ging meer dan eens een rood waarschuwingslampje aan. Er waren ook gevallen waarin aankondigingen werden gewijzigd, wat soms verwarrend was.

Uiteindelijk dwong de verwarring die mijn dagelijkse leven verstoorde me om de groep zelf en de dingen die ik had verspild te overdenken, wat me hielp om de juiste keuze te maken.

Wat ik heb geleerd door niet te kiezen voor het meloenbrood met de vlieg is dat wat we soms willen, misschien niet het beste voor ons is, en dat het richten op nieuwe kansen betere resultaten kan opleveren.

"Als één deur dichtgaat, gaat er een andere open."

Het meloenbrood dat ik in eerste instantie had verwacht zou ook lekker zijn geweest, maar de vreugde die het zoete aardappel- roombrood me bracht, was veel groter dan ik had verwacht. Zo kan het zijn dat wat je wilde niet altijd de beste keuze is, en dat snel opgeven onverwachte geluk kan opleveren. Misschien zijn de levensstijl en de schoonheid die deze onvoorspelbaarheid met zich meebrengt.