Soms is snel opgeven het antwoord - Wat ik leerde van een meloenbrood met vlieg

Op die dag dat ik een melonpan wilde eten terwijl ik las, kwam ik onverwachts een vlieg tegen.

Het pikzwarte wezen plakte zich vast aan de melonpan en kronkelde. De vlieg maakte uiteindelijk de ontmoeting met de melonpan, waar ik al een paar dagen naar uitkeek, grijs.

Die dag koos ik, zonder de melonpan ook maar aan te raken, voor een zoete aardappel-roombrood.
​

​

'Ik hou helemaal niet van room.'​

​

​

Op weg naar huis bleef de melonpan die ik al die dagen had willen eten, jammer genoeg, in een hoekje van mijn hart hangen.

Ik maakte noodgedwongen zoete aardappel-roombrood klaar als tussendoortje tijdens het lezen. Ik was niet echt dol op room, dus ik had er niet veel van verwacht. Maar tot mijn verbazing, zodra het zoete aardappel-roombrood mijn mond in ging, raakte ik volledig geobsedeerd door de nieuwe smaak, alsof ik de melonpan nooit had overwogen.

Het is grappig hoe dit kleine momentje me onverwachte inzichten gaf.

Dat wat we soms verlangen, niet altijd het beste voor ons is, en dat het accepteren ervan de deur naar nieuwe kansen wijd open kan zetten.

Ik wilde ooit A leren. Mijn verlangen naar A was niet anders dan mijn verlangen naar melonpan. Ik sloot me aan bij groep B om A te leren. Maar ik kwam in een lastige situatie terecht door een aspect dat totaal anders was dan ik had verwacht. Ik ontdekte een vlieg in groep B.
​

Moet ik de vlieg in groep B accepteren voor A, of moet ik een andere weg zoeken?

Ik fronste mijn wenkbrauwen bij het zien van de vlieg en koos, zoals verwacht, niet voor de melonpan, maar voor het zoete aardappel-roombrood. Ik kon de melonpan met de vlieg er gewoon niet kopen.

Het is grappig hoe ik, net als toen ik de vlieg op de melonpan zag, ook een vlieg in groep B ontdekte, maar ik probeerde het toch te negeren en de melonpan te eten.

Net zoals ik de melonpan met de vlieg niet zou kiezen, moest ik groep B verlaten nadat ik de vlieg had ontdekt. Maar ik bleef maar piekeren over groep B.

Ik voelde me ook benadeeld omdat ik geld en tijd had verspild, en ik was nog meer ongerust omdat ik door de vlieg gekwetst was.

Maar toen ik onverwachte voldoening ervoer toen ik het zoete aardappel-roombrood at, realiseerde ik me dat het logisch was dat er ook voldoening te vinden was als ik groep B zou verlaten.

Terwijl ik de problemen die ik tot nu toe had genegeerd, opschreef in mijn dagboek en terugkeek op de gebeurtenissen, realiseerde ik me dat ik zelf de deur naar nieuwe kansen aan het openen was. Die dag liet ik me niet leiden door de gemiste kansen en keek ik nuchter naar de situatie en besliste ik definitief wat ik moest kiezen.

Bovendien had groep B, tijdens de werking ervan, onverwachte negatieve gevolgen voor mijn dagelijkse leven. Er gingen al een paar keer rode waarschuwingslampjes aan. Ook waren er af en toe wijzigingen in de aankondigingen, wat soms wat verwarrend was.

Uiteindelijk zorgde de verwarring die mijn dagelijkse leven verstoorde ervoor dat ik de groep zelf en de verspilde tijd kon overdenken, en dat hielp me om een ​​verstandige keuze te maken.

Wat ik heb geleerd van het niet kiezen voor de melonpan met de vlieg, is dat wat we soms willen, niet altijd het beste voor ons is, en dat het beter kan zijn om naar nieuwe kansen te kijken, wat kan leiden tot betere resultaten.

"Als de ene deur sluit, gaat er een andere open."

De melonpan die ik in eerste instantie wilde, zou ook lekker zijn geweest, maar de vreugde die de nieuwe keuze, het zoete aardappel-roombrood, me bracht, was veel groter dan ik had verwacht. Zoals dit, wat we willen is niet altijd de beste keuze, en snel opgeven kan soms onverwachte vreugde schenken. Misschien is dat de charme van het leven, de onvoorspelbare lol en schoonheid.