Ik was vroeger iemand die nooit uitstelde en alles meteen deed. Maar de laatste tijd heb ik het gevoel dat ik steeds meer uitstel. Waarom? Om mijn eigen nadenken te stoppen, zocht ik een boek over uitstelgedrag en kwam ik "De emotionele lessen van volwassenen" tegen.

[Psychologische voordelen van uitstelgedrag]

1- Onmiddellijke geruststelling
Wanneer we te maken krijgen met een taak, raken we gespannen. Door te uitstellen, kunnen we die onmiddellijke druk van het moeten doen van de taak even loslaten en een gevoel van comfort terugvinden.

2- Zelfvertrouwen
"Ik heb dit allemaal in korte tijd gedaan, ik ben echt geweldig!" We kunnen een gevoel van bekwaamheid ervaren.

3- Specialiteit
De intense druk werkt als een drijvende kracht die de urgentie vergroot. Dit is sterk voor kortetermijnresultaten, maar zwak voor langetermijnresultaten.

-Uit "De emotionele lessen van volwassenen"

Terwijl ik de voorbeelden in het boek las, kon ik me niet helemaal vinden in het gevoel van bekwaamheid en specialiteit, maar knikte ik automatisch instemmend bij onmiddellijke geruststelling. Het feit dat ik de taak die ik nu moet doen niet zie, geeft me een gevoel van comfort. Maar dat comfort is nep en duurt slechts een dag of twee.

Er is geen graf zonder excuus

Als ik terugkijk, heb ik de afgelopen tijd veel stress ervaren, waardoor mijn passies werden belemmerd. Er is geen graf zonder excuus, dus het zou allemaal excuus kunnen zijn, maar wanneer de stress die door anderen wordt veroorzaakt te groot is, is het moeilijk om je passies te blijven uitoefenen. Het voelt als een marteling om je lievelingsdingen te doen in een emotionele staat waarin je bent gekwetst.

Wat de reden ook is, ik kan niet blijven uitstellen en stilstaan. Omdat ik echt iets wil, moet ik stoppen met uitstellen en vooruitgaan. Als je je eigen werk uitstelt, benadeel je alleen jezelf. Je kunt je werk niet voor anderen uitstellen.

▶ De gewoonte om te uitstellen is een veelvoorkomend kenmerk bij mensen met een sterke perfectionistische neiging. Voor hen is het gewoon goed zijn geen compliment. Ze moeten "uitstekend" zijn.

▶ De daad van voortdurend uitstellen van iets dat belangrijk voor je is, is alsof je jezelf uit je leven duwt. Denk je dat de dingen die steeds naar de achtergrond worden geschoven echt belangrijk zijn? Ongeacht de reden voor het herhaaldelijk uitvoeren van deze schijnbaar onredelijke handelingen, wordt het door herhaling een "gewoonte".

-Inhyeon Jin, De emotionele lessen van volwassenen, Anne's Library